کامپیوتر ها را می توان بر اساس توانایی و قدرت پردازش به گروه های مختلفی مانند ابر کامپیوتر ها، کامپیوتر های بزرگ، کامپیوتر های کوچک و ریز کامپیوتر ها تقسیم کرد. هر کدام از این گروه ها از نظر فیزیکی و ساختار ظاهری دارای ویژگی ها و خصوصیت های خود هستند.

برای دیدن متن کامل به ادامه ی مطلب مراجعه کنید.

کامپیوتر دارای سطوح مختلفی است و سخت افزار پایین ترین سطح یک کامپیوتر می باشد. ارتباط میان سخت افزار های مختلف با طراحی های متفاوت و به وسیله ی شرکت های گوناگون شاید مشکل ترین قسمت از مراحل ساخت و کار کامپیوتر باشد. هر دستگاه جانبی که به صورت غیر مستقیم با پردازنده در ارتباط است، با استفاده از یک مدار واسط یا کارت کنترلر مخصوص خود این ارتباط را برقرار می کند. به طور مثال دیسک گردان هارد دیسک با استفاده از کنترلر مخصوص خود IDE یا ATA و یا SATA و ... می تواند داده ها را از دیسک سحت بخواند یا در آن بنویسد.

برای دیدن متن کامل به ادامه ی مطلب مراجعه کنید.

حافظه محلی برای نگهداری داده هاست و زمینه ی پردازش های لازم را روی داده های متفاوت به وسیله ی پردازنده فراهم می کند. همانطور که در پست های قبلی گفته شد، می توان به لحاظ ساختاری، کامپیوتر را به چهار جز اصلی تقسیم کرد. یکی از اجزای مهم این تقسیم بندی ماژول حافظه است. همان طور که خواهید دید بنابر نیاز های مختلف سیستم، حافظه های مختلفی ارائه شده است که هر کدام کاربر و کاربرد خاص خود را دارد.

برای دیدن متن کامل به ادامه ی مطلب مراجعه کنید.

در پست های قبلی گفته شد که پردازنده یکی از اجزای مهم کامپیوتر است. پردازنده که با توجه به سیستم سلسله مراتبی کامپیوتر، خود دارای یک سیستم سلسله مراتبی است، می تواند داده ها و دستور ها را از اجزای مختلف کامپیوتر دریافت کرده و پس از پردازش، نتیجه ی آن را به مکان مشخص ارسال کند. برای درک بهتر از عملکرد سیستم پردازنده، از بین شرکت های سازنده پردازنده، در پست های بعدی شرکت اینتل را مورد بررسی قرار داده و اتفاقات و فناوری های مهمی معرفی می شوند که تأثیر فراوانی در موفقیت یا شکست این سیستم داشته اند.

برای دیدن متن کامل به ادامه ی مطلب مراجعه کنید.

کامپیوتر های شخصی اولیه اجزای اصلی و جانبی اندکی داشتند. هر کدام از اجزای سیستم به غیر از کارت گرافیک، کنتلر های هارد دیسک و فلاپی دیسک، بخش افزودنی به شمار می رفت و برای اتصال به برد اصلی از یک شکاف توسعه استفاده می کردند. با گذشت زمان برای کارایی بیشتر سیستم اجزای جانبی بیشتری مانند درگاه های ورودی/خروجی و کنترل های دیسک در داخل برد اصلی قرار گرفتند و شکاف های توسعه برای اجزایی مانند کارت گرافیک، کارت شبکه و ... به کار می رفت.

برای دیدن متن کامل به ادامه ی مطلب مراجعه کنید.

برد اصلی کامپیوتر زمینه ی اتصال و ارتباط همه ی اجزای یک کامپیوتر را فراهم می کند. همان طور که در پست های قبلی نیز گفته شد می توان به لحاظ ساختاری، کامپیوتر را به 4 جزءِ اصلی تقسیم کرد. یکی از اجزای مهم این تقسیم بندی اتصالات درونی سیستم است. اتصالات درونی سیستم، ارتباطی است که بین واحد پردازش مرکزی، حافظه ی اصلی و واحد های ورودی/خروجی فراهم شده است. بیشتر این اتصالات درون برد اصلی قرار گرفته است.

برای دیدن متن کامل به ادامه ی مطلب مراجعه کنید.

تاریخ کامپیوتر به سال 1940 برمی گردد. در طی این سال ها محققان و ریاضی دان های بزرگی برای توسعه ی این فناوری فعالیت کرده اند. جان فان نیومن یکی از این دانشمندان است که توانست با تقسیم بندی ساختار کامپیوتر در توسعه ی آن نقش فراوانی داشته باشد. او الگوی بسیار ساده ای را برای کامپیوتر ها پیشنهاد داد که امروزه تمام کامپیوتر ها از این الگو پیروی می کنند.

برای دیدن متن کامل به ادامه ی مطلب مراجعه کنید.

کامپیوتر، ریزپردازنده ی داده های دیجیتال است. در حقیقت کامپیوتر ماشینی است قابل برنامه ریزی که از ترکیب اجزای الکترونیکی و الکترومکانیکی تشکیل شده است و می تواند پس از دریافت ورودی ها، بر اساس دنباله ای از از دستورالعمل های مشخص، پردازش های خاصی را انجام داده، سپس نتیجه را ذخیره کند یا به خروجی بفرستد.

برای دیدن متن کامل به ادامه ی مطلب مراجعه کنید.

می توان ابداع کامپیوتر را در ردیف چند واقعه ی فناوری مفید از جمله اختراع چاپ، موتور بخار، تلفن، رادیو و تلویزیون قرار داد که هر کدام در زندگی انسان، به نوعی انقلاب ایجاد کرده اند. اولین کامپیوتر دیجیتالی بزرگ در سال 1937 توسط پروفسور هاوارد آیکن از دانشگاه هاروارد طراحی شد و شرکت آی بی ام در سال 1944 آن را پیاده سازی کرد. این کامپیوتر در ابتدا «ماشین حساب با کنترل خودکار مراحل محاسبه» نامیده شد و سپس به مارک1 تغییر نام یافت...

برای دیدن متن کامل به ادامه ی مطلب مراجعه کنید.